Nëse mendoni se për të përmirësuar masën muskulore mjafton të vraponi, atëherë jeni gabim. Vrapimi, sidomos ai në terren të sheshtë, nuk rrit dhe nuk përmirëson fibra muskulore. Sigurisht, ai oksigjenon indet, ndihmon në djegien e kalorive dhe është shumë më mirë sesa të rrini në divan, por nëse vetëm vraponi, me kalimin e viteve do të humbni masë muskulore dhe forcë. Duke humbur forcën, do të humbni “strukturën” tuaj, me pasoja për performancën në vrap.
Në praktikë, nëse vetëm vraponi, do të vijë një moment kur nuk do të keni një bazë të fortë për të kryer stërvitjet dhe… do të përkeqësoni performancën. Shpesh është më mirë të vraponi më pak dhe të forconi më shumë për të shkuar më shpejt.
Muskujt tanë janë “karroceria” e makinës. Ata na mbajnë të drejtuar dhe na lejojnë të kemi një lëvizje të saktë vrapimi dhe një qëndrim të duhur. Artikulacionet, nëse muskujt nuk janë të përshtatshëm për përpjekjet që bëjmë, duhet të mbajnë një ngarkesë të tepërt dhe janë më të ekspozuara.
Le të marrim shembull gjurin, simbol i problemeve të lidhura me vrapimin. Nëse muskujt e krahut të poshtëm punojnë mirë, edhe një gjunjë me disa probleme mund të vrapojë pa vështirësi, por nëse nuk ka muskuj, është e mundur që një gjunjë i shëndetshëm të fillojë të dhembë, sepse nuk ka asgjë që ta mbajë në pozicionin e duhur. Për më tepër, një muskul me fibra të forta dhe të stërvitura është më pak i prirur për lëndime.
Ndër lëndimet, ato që përfshijnë shpinën dhe legenin janë shumë të shpeshta dhe shpesh shkaktohen nga qëndrime të gabuara dhe muskuj të dobët të trungut. Sidomos në distanca të gjata, nëse muskujt e barkut janë të dobët, tendena është të “humbasim legenin”, pra të kemi një qëndrim jo të saktë dhe ngarkesa e vrapimit kalon në shpinë dhe kocka, zona të ndjeshme që mund të shkaktojnë dhimbje të pakëndshme. Një muskulaturë e saktë dhe aktive mbron më shumë shtyllën kurrizore. Për të stërvitur këta muskuj, opsioni i vetëm është të bëni ushtrime të synuara.
Nëse mendoni se për të vrapuar shpejt duhet të jeni të lehtë, nuk jeni në rrugën e duhur. Ajo që ka rëndësi është raporti peshë/fuqi. Masa muskulore ka një peshë më të lartë se ajo yndyrore, është e vërtetë, por shpreh potencë. Për një vrapues amator, është thelbësore të mbani një raport të mirë peshë/fuqi, duke kufizuar masën yndyrore dhe duke privilegjuar masën muskulore. Nëse friksoheni se një peshë më e madhe do t’ju ngadalësojë, mbani parasysh se kjo do të ndodhë vetëm nëse ajo peshë është “e panevojshme”, pra është yndyrë, por jo nëse është pjesë aktive e veprimit tuaj atletik.
Me moshën, ka një prirje për të humbur masë muskulore. Kjo gjendje çon në sarkopeni, që do të thotë mungesë muskulore. Sarkopenia është në themel të shumë problemeve të moshës së mesme, nga dhimbja e shpinës deri te problemet me kockat. Një i moshuar me muskuj aktiv ka mundësi të mira për të mbajtur një funksion motorik të duhur për një kohë të gjatë dhe për të pasur një rrezik më të ulët për probleme me kockat. Sidomos te gratë, që pas menopauzës është thelbësore të ruhet masa muskulore për të parandaluar probleme si osteoporoza dhe mbipesha.
Discussion about this post