Versioni i ri i “Borëbardha dhe Shtatë Xhuxhët” është përballur me kritika për ndryshimet radikale në histori, duke përfshirë elemente revizioniste dhe ideologji politike. Pavarësisht polemikave, interesi i publikut për filmin mbetet i lartë.
Xhirimi më i fundit i Disney-t, që rikthen filmin vizatimor të Disney-t, po përballet me kritika të ashpra. Shkak janë bërë jo vetëm personazhet, por edhe skenat e mbivendosura ndryshe nga përralla origjinale e Borëbardhës me 7 Xhuxhat.
Risjellja e filmave vizatimorë të Disney-t zakonisht nuk priten mirë nga kritikët dhe komentuesit, por asnjëri prej tyre nuk është përballur kaq shumë armiqësi sa xhirimi i ri i Borëbardha dhe Shtatë Xhuxhët.
Origjinali i vitit 1937 ishte filmi i parë i animuar me gjatësi të plotë i Walt Disney dhe që atëherë ai ende qëndron si një kryevepër e shkëlqyer.
Por princesha e Disney-t e njohur për lëkurën e saj të bardhë luhet nga një aktore me trashëgimi kolumbiane, që për kritikët është e pa pranueshme.
Në një sekuencë të gjatë hapëse, dëgjojmë se Borëbardha nuk është emëruar sipas ngjyrës së lëkurës së saj, siç do ta thoshte historia tradicionale, por sipas stuhisë që po frynte kur lindi.
Nuk është plotësisht e qartë nëse Mbreti dhe Mbretëresha zgjodhën t’i vënë emrin vajzës së tyre prej motit, por duke pasur parasysh se ajo mund të quhej Drizzle, Shi ose Gusty Wind, Erë e fortë ajo ndoshta duhet ta konsiderojë veten me fat.
Skena më pas vazhdon fjalime dhe këngë për ditët kur prindërit dashamirës të Borëbardhës sundonin një mbretëri për të lirët dhe të drejtët, ku bujaria e tokës u takonte të gjithë atyre që e ruanin, që është konsideruar si perifrazim i Manifestit Komunist.
Duket sikur disa nga producentët donin ti bënin një nderim të modës së vjetër për një përrallë feudale, dhe të tjerët donin të bënin një thirrje revizioniste, marksiste për armë.
Në vend që të vendoseshin për njërin opsion ose tjetrin, producentët me sa duket bënë kompromis për ti pasur të dy versionet në të njëjtën kohë, kështu që rezultatet janë si një përzierje unike e dy filmave të ndryshëm.
Ka edhe më shumë nga këto ide radikale kur nëna e Borëbardhës vdes dhe Mbreti martohet me një grua që bëhet Mbretëresha e Keqe Gadot.
Ajo i paralajmëron nënshtetasit e saj për një kërcënim të tmerrshëm përtej mbretërisë jugore dhe më pas shfrytëzon frikën e tyre për të kapur pasuritë e mbretërisë për vete.
Borëbardha takohet më pas me Jonathan, i cili nuk është më një princ si në përrallën tradicionale, por kreu i një bande hajdutësh si Robin Hood.
Gjysma e historisë është e vendosur në një tokë të zymtë ku Borëbardha dëshiron të nxisë një revoltë fshatarësh dhe të rivendosë një utopi socialiste, por gjysma tjetër është vendosur në një mbretëri fantastike me ngjyra të ndezura të aristokratëve dashamirës dhe të bukur.
Pavarësisht këtyre, kritikat nuk e kanë zbehur kuriozitetin e publikut për ta parë filmin.
Discussion about this post